Hodan Nalayeh ölmünden önce son olarak Twitter’da, Ilisi adasında ellerinde taze balık olan, gülümseyen genç erkeklerin fotoğraflarını yayınladı. Bu gülüş ve ıstakozlar doğrudan Hint Okyanusu’ndan çıkıyor ve fotoğraf da Kismayo liman kentinden renkli bir gün batımı sırasında çekildi.
Somalili-Kanadalı gazeteci, “Somali’nin güzelliğine tanıklık etmek inanılmaz bir gündü” diye yazdı. Ardından, Cuma günü, El-Şabab militanları, Kismayo’daki Asasey Hotel’e baskın düzenledi ve en az 26 kişi öldü, ölenlerin arasında 43 yaşındaki Nalayeh ve kocası Farid Jama Süleyman da vardı. Saldırıda 56 kişi de yaralandı.
Somali güvenlik güçlerinin, birkaç kabile ileri geleninin bulunduğu otelin kontrolünü yeniden kazanması için yaklaşık 14 saat sürdü. Bir diğer gazeteci Mohamed Sahal Omar da hayatını kaybedenler arasındaydı. Ölenlerin arasında en az bir Amerikalı da vardı.
Nalayeh’in ölümü, YouTube yıldızı olarak görülen Somali diasporasında bir şok yarattı. Nalayeh iyimserliğini hiçbir zaman kaybetmeyen biriydi. Somali gibi bir ülkede bile insanlığa inancını yitirmemişti ve yayınları hep Somali’nin iyi ve güzel taraflarını göstermeye odaklanmıştı.
Kanada’da yetişen Nalayeh, Somali hakkında pozitif yayınlar yapan bir kanal olan Integration TV’yi kurdu. Somali ve diasporadan hikayeler paylaşıyordu. İki çocuk annesi Nalayeh, yakın zamanda Somali’ye taşınmıştı. Onlarca yıl süren savaştan sonra diğer haber kaynaklarında sıklıkla göz ardı edilen olumlu haberleri yayınlamak için çalışıyordu: Yeni bir kütüphanede çığır açan kadınlar, bir pazarda kıyafet satan kadın işletme sahipleri, deve çobanları ailesiyle birlikte taze süt paylaşıyor gibi…
Anlatmayı seçtiği hikayelerin türü, tercih ettiği hashtaglerinden biriyle özetlenebilir: #SomaliPositivity. Hikayeleri, özellikle YouTube’da geniş bir izleyici kitlesi buldu. 60.000’den fazla takipçi yorumlarda, genellikle onu bir “rol model” olarak adlandırıyorlardı.
İki hafta önce yayınlanan bir videoya, “Bu güçlü, şaşırtıcı Somali kraliçesine iyi iş” dedi.
Birçok Somalili göçmen barındıran Minnesota’da göçmenlere yayın yapan bir haber kuruluşu olan Journal’in Genel Müdürü Muhtar İbrahim şöyle diyor: “O’nun Somali’deki varlığı, diasporadakiler arasında onların da olabileceğine dair kanıt arayanlar için umut verdi. Kanada’daki rahat hayatını Somali’ye gitmek için terk etti ve bu, Birleşik Devletler’deki birçok insan için büyük bir risk. Elinden geleni yapıyordu, taraf tutmuyordu, politikaya girmiyordu, eleştirmiyordu. Sadece toplumu hakkında iyi bir hikaye anlatımı yapmaya çalışıyordu. ”
Princeton Üniversitesi’nde Somalili bir yazar ve öğrenci olan Esad Hüseyin ise, Nalayeh’in diğer anlatımlardan farklı bir şeyler sunduğunu söyledi.
“ O Somalilileri bir kısır çatışma çemberine hapsolmuş mağdurlar olarak tanımlamanın ötesine geçti. Her iyi hikaye anlatıcısının yaptığı gibi, hayattaki küçük anların da en az büyük olanlar kadar önemli olduğunu anladı.” diye yazdı genç yazar. The Washington Post. “Hodan okyanusta banyo yapan insanları fark etti. Avlulardaki meyve bahçeleri ve batan güneşin ışıltısı ve bunların da hikaye olduğunu biliyordu. ”
Cuma günkü ölümünden sonra, sosyal medyada üzüntü mesajları çoğunluktaydı. İbrahim, onunla yüz yüze hiç görüşmemişti ancak çalışmalarına o kadar çok değer veriyordu ki “bir aile üyesini kaybettiğini” hissediyordu. Ve üzücü ölümünün “diasporadaki en yetenekli insanların cesaretini kıracağından” endişeleniyordu. “Hodan bu şekilde öldüyse,” dedi, “eve dönmek isteyen başkalarının da aynı kadere ulaşması muhtemel”.
Washington Post’tan çevrilerek kullanılmıştır.